Harrogate en District Erfgoed
Harrogate en Knaresborough Heritage Trail – Bezoek de website hier
Locatie: Harrogate – Telefoon: E-mail: secretaris@ldwa.org.uk
…………………………………………………………………………… ..
Harrogate-plaquettes - Bezoek de website hier
Locatie: Harrogate – Telefoon: Ga naar https://www.harrogateplaques.org/contact
……………………………………………………………………… ..
Geschiedenis van Harrogate en districten
Locatie: Harrogate, Knaresborough, Pateley Bridge en Ripon
De onderstaande geschiedenis is die ik heb opgezocht op internet en in bibliotheken en hopelijk correct is, maar de geschiedenis verschilt soms in de opvattingen van verschillende historici. Mocht u fouten ontdekken, iets wat ik gemist heb of iets wat ik kan opnemen of onderzoeken, stuur dan een e-mail info@harrogate guide.co.uk
Geschiedenis van Harrogate:
De naam Harrogate wordt voor het eerst vermeld in de jaren 1330 als Harwegate, Harougat en Harrowgate. De oorsprong van de naam is onzeker. Het kan zijn afgeleid van het Oudnoorse hrgr 'een hoop stenen, cairn', gata 'straat', in welk geval de naam vermoedelijk 'weg naar de cairn' betekende. Een andere mogelijkheid is dat de naam “de weg naar Harlow” betekent. De vorm Harlowgate is bekend vanaf 1518 en stond blijkbaar op de rechtbankrollen van Edward II.
In de middeleeuwen was Harrogate een plaats op de grens van de gemeente Bilton met Harrogate in de oude parochie van Knaresborough, en de parochie van Pannal, ook wel bekend als Beckwith met Rossett. Het deel binnen de gemeente Bilton ontwikkelde zich tot de gemeenschap van High Harrogate, en het deel binnen Pannal ontwikkelde zich tot de gemeenschap van Low Harrogate. Beide gemeenschappen bevonden zich in het Royal Forest of Knaresborough. In 1372 schonk koning Edward III het Royal Forest aan zijn zoon John, hertog van Lancaster (ook bekend als John of Gaunt), en het hertogdom Lancaster werd de belangrijkste landeigenaar in Harrogate.
In de 17e eeuw begon Harrogate te veranderen van een klein gehucht in een kuuroord. Het was aan het einde van de 16e eeuw dat een reiziger uit een bron in Harrogate dronk. Deze reiziger was naar veel kuuroorden geweest en merkte dat het water in de put smaakte naar spa-water. In die tijd geloofden mensen dat drinken en baden in spa-water ziekten kon genezen en hij verspreidde het woord en dat was het moment waarop Harrogate langzaam een kuuroord werd.
De eerste put die werd gevonden was Tewitt Well. In 1596 ontdekte een reiziger genaamd Slingsby dat water uit Stray, een veel voorkomende put in Harrogate, soortgelijke eigenschappen bezat als dat in Spa in België. Hij noemde de put Tewit, naar een plaatselijk woord voor kievit of kievit, een vogel die nog steeds regelmatig op de Zwerfvogel rondzwemt. Tewit Well zag minder bezoekers dan de waterputten in Low Harrogate, of zelfs St John's Well in High Harrogate, vanwege de afstand tot Victoriaanse hotels en logementen. In 1842 werd het bouwwerk dat de Royal Pump Room omsluit, die boven de Old Sulphur Well ligt, vervangen door een nieuw bouwwerk ontworpen door Isaac Shutt voor de Improvement Commissioners. De oude structuur werd vervolgens verplaatst naar Tewitt Well. De lokale jeugdfanfare 'The Tewit Youth Band' is vernoemd naar deze mijlpaal.
Harrogate werd in de 1600e eeuw groter toen dr. Michael Stanhope een tweede put ontdekte, St John's Well. De geneeskrachtige eigenschappen van de wateren werden gepubliceerd door Edmund Deane. Zijn boek Spadacrene Anglica, of de Engelse Spa Fountain werd in 1626 gepubliceerd.
In de 17e en 18e eeuw werden nog meer kalkhoudende bronnen ontdekt in High Harrogate, en zowel kalkhoudende als zwavelbronnen werden gevonden in Low Harrogate. De twee gemeenschappen trokken veel bezoekers. In de 17e eeuw werd in High Harrogate een aantal herbergen geopend voor bezoekers (de Queen's Head, de Granby, de Dragon en het World's End). In Low Harrogate was de Crown open tegen het midden van de 18e eeuw, en mogelijk eerder.
In het begin van de 1700e eeuw groeide Harrogate nog steeds en baadden mensen in een zwavelbron die plaatselijk bekend stond als de stinkende bron. En later die eeuw werden herbergen gebouwd om bezoekers onderdak te bieden. Aan het einde van de 1800e eeuw werd nog een goed genaamd Magnesia Well ontdekt en in 1897 werden de Koninklijke Baden geopend. Tegen het einde van de 1800e eeuw werd een groot deel van het openbare land door de bewoners overgenomen en ingesloten, maar later werd 200 hectare openbaar land. In 1831 telde het bevolkingsaantal ongeveer 4000. In overeenstemming met een Enclosure Act van 1770, gepromoot door het hertogdom Lancaster, werd het Royal Forest of Knaresborough omsloten. De toekenning van de behuizing uit 1778 verduidelijkte het eigendom van land in het Harrogate-gebied. Onder de toekenning werd 200 hectare land, inclusief de toen bekende bronnen, gereserveerd als een openbare gemeenschappelijke ruimte, The Stray, die openbare open ruimte is gebleven. De Enclosure Award vergemakkelijkte de ontwikkeling rond de Stray. In de 19e eeuw werd het gebied tussen High Harrogate en Low Harrogate, dat tot dan toe afzonderlijke gemeenschappen op anderhalve kilometer van elkaar waren gebleven, ontwikkeld, en wat nu het centrale gebied van Harrogate is, werd gebouwd op hoge grond met uitzicht op Low Harrogate. Een gebied ten noorden van de zich ontwikkelende stad was gereserveerd voor het hertogdom Lancaster en werd ontwikkeld voor woningbouw.
Om het toenemende aantal bezoekers te vermaken, werd in 1788 het Georgian Theatre gebouwd. Bath Hospital (later het Royal Bath Hospital) werd gebouwd in 1826. De Royal Pump Room werd gebouwd in 1842. De plaats van Tewit Well wordt gemarkeerd door een koepel op de Verdwaalde. Andere bronnen zijn te vinden in de Valley Gardens en het Royal Pump Room-museum. Harrogate kreeg zijn eerste leidingwater in 1846, gevolgd door gasverlichting in 1847, en in 1848 werd een treinstation gebouwd waardoor het aantal bezoekers aanzienlijk toenam. Vervolgens kreeg Harrogate in 1884 zijn eerste burgemeester, in 1887 gevolgd door een openbare bibliotheek en in 1897 werd er elektriciteit aan Harrogate geleverd. In 1893 was Harrogate-dokter George Oliver de eerste die het effect van adrenaline op de bloedsomloop waarnam.
Tijdens de late 19e en vroege 20e eeuw was Harrogate populair onder de Engelse elite en bezocht door adel van het vasteland van Europa. De populariteit daalde na de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog huisvestten de grote hotels van Harrogate overheidskantoren die uit Londen waren geëvacueerd, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor de stad om een commercieel, conferentie- en tentoonstellingscentrum te worden.
Voormalige werkgevers in de stad waren de Central Electricity Generating Board (CEGB), de Milk Marketing Board en ICI die kantoren en laboratoria bezetten in Hornbeam Park, waar Crimplene in de jaren vijftig werd uitgevonden en vernoemd naar de nabijgelegen Crimple Valley en Beck.
In 2007 vonden twee metaaldetectoristen de Harrogate-schat, een 10e-eeuwse Viking-schatschat, vlakbij Harrogate. De schat bevat bijna 700 munten en andere voorwerpen uit het verre Afghanistan. De schat werd door het British Museum beschreven als de belangrijkste vondst in zijn soort in Groot-Brittannië gedurende 150 jaar.
Harrogate Theatre werd geopend in 1900. Een oorlogsmonument werd gebouwd in 1923. Het Sun Pavilion en de colonnade werden gebouwd in 1933. De Royal Pump Room werd een museum in 1953. Voor een korte tijd stuurde de NHS mensen naar de Royal Baths voor genezing .
Harrogate vandaag:
Central Harrogate wordt in het zuiden en westen begrensd door 'the Stray' of 'Two Hundred acres' en grenst respectievelijk aan High Harrogate en het landgoed van het hertogdom in het oosten en noorden. Het is een districtscentrum voor detailhandel en het Victoria Shopping Centre herbergt verschillende grote ketens. Het autovrije Cambridge Street en Oxford Street zijn de belangrijkste winkelstraten, en het Harrogate Theatre ligt aan Oxford Street. In Parliament Street, Montpellier en James Street vindt u designerwinkels en luxe warenhuizen. Aan de rand van het centrum van Harrogate bevindt zich een Odeon-bioscoop, evenals de supermarkten Asda en Waitrose. Marks en Spencer hebben een grote eetzaal in hun winkel aan Oxford Street. Er zijn diverse bars en restaurants te vinden in Cheltenham Crescent en John Street, terwijl de Royal Baths en Parliament Street het centrum van het nachtleven van de stad vormen. Het zuidelijke uiteinde van het centrum van Harrogate bestaat grotendeels uit vrijstaande huizen die zijn omgebouwd tot kantoren, hoewel Harrogate Magistrates 'Court en Harrogate Central Library te vinden zijn aan Victoria Avenue. Enkele chique boetieks bevinden zich langs de Stray in het centrum van Zuid-Harrogate. Oatlands is een welvarend gebied in het zuiden van Harrogate. Het omvat twee scholen, Oatlands Primary School en Oatlands Infant School, en enkele volkstuinen.
Woodlands is een groot gebied in het zuidoosten van Harrogate dat grenst aan Starbeck/Knareborough Road. Het is de thuisbasis van Harrogate Town FC, Willow Tree Primary School, Morrisons en Sainsbury's supermarkten, evenals de Woodlands pub.
Bilton
een groot gebied van Harrogate met veel kerken, winkels en scholen. Het heeft verschillende scholen, Richard Taylor School, Woodfield en Bilton Grange. Poets' Corner staat bekend om zijn 'poëtische' straatnamen en dure woningen.
Bilton werd voor het eerst opgenomen (zoals Billeton) in het Domesday Book in 1086. De naam is van Oud-Engelse oorsprong en betekent boerderij van een man genaamd Billa.
Bilton bevond zich historisch gezien in de parochie van Knaresborough in West Yorkshire. Het vormde een gemeente met Harrogate, en in 1866 werd de gemeente Bilton met Harrogate een burgerlijke parochie. Toen Harrogate in 1894 een gemeentelijke gemeente werd, bleef Bilton buiten de gemeente en werd een aparte burgerlijke parochie. In 1896 werd Starbeck gescheiden van Bilton om een nieuwe burgerlijke parochie te vormen. In 1938 werd de burgerlijke parochie afgeschaft en het grootste deel van Bilton werd aan Harrogate toegevoegd.
Harrogate en District Erfgoed
In 1848 werd de Leeds and Thirsk Railway geopend via Bilton, hoewel daar geen station werd gebouwd. De lijn stak de rivier de Nidd over aan de noordelijke grens van Bilton via een stenen viaduct. In 1908 werd vanaf de hoofdlijn een smalspoorbaan aangelegd om steenkool naar de gasfabriek naast de Little Wonder-rotonde te vervoeren. De lijn werd in 1956 gesloten en nadat de sporen waren verwijderd, zijn de enige overblijfselen van de lijn enkele muren en de tunnels die de treinen vervoerden. Er werd een klein museum geopend in de naburige New Park School, waar de lijn vroeger bovengronds uitkwam. Tussen 2007 en 2008 heeft de school een tuin aangelegd, bekend als "The Secret Railway Garden", om de lijn te herdenken.
Het gebied van Bilton ten westen van de spoorlijn werd ontwikkeld in de 19e en 20e eeuw. De parochiekerk van St. John, ontworpen door Gilbert Scott, werd gebouwd tussen 1851 en 1857. Het is nu een monumentaal pand*.
Harrogate en District Erfgoed
Het gebied ten oosten van de spoorlijn is landelijk gebleven, met verspreide huizen die nu bekend staan als Old Bilton. Bilton Hall, ten oosten van Old Bilton, was ooit een jachthuis dat in 1380 in opdracht van John O'Gaunt werd gebouwd. Later behoorde het toe aan William (die de eerste spa-bron in Harrogate ontdekte). Het gebouw werd in 1853 herbouwd en is nu een verzorgingshuis. Het ligt op een heuvel met uitzicht op Knaresborough.
De hoofdspoorlijn door Bilton werd in 1969 gesloten.[11] In 2013 werd het heropend als fiets- en ruiterpad, bekend als de Nidderdale Greenway.
Elk jaar vindt op de eerste feestdag van mei het Bilton Gala plaats. Het eerste gala werd gehouden in 1977 en het evenement zamelt geld in voor lokale groepen en organisaties.
Jennyfields is een groot, modern gebied in het noordwesten van Harrogate. Het heeft twee scholen, Saltergate Infant School en Saltergate Primary School. Het belangrijkste openbare zwembad van de stad ligt aan de rand van Jennyfield.
Het landgoed van het hertogdom is een welvarend gebied dichtbij het centrum van Harrogate, waar de meeste huizen grote vrijstaande huizen zijn of grote vrijstaande huizen die zijn omgebouwd tot appartementen. Er zijn verschillende particuliere scholen, met name Harrogate Ladies' College. Er is een golfclub en een open landschap om te wandelen.
Starbeck is een groot gebied ten oosten van Harrogate met een treinstation met treinen naar elders in Harrogate naar Leeds, Knaresborough en York. Een frequente busdienst verbindt Starbeck met Harrogate en Knaresborough. In Starbeck zijn een aantal scholen, kerken en winkels gevestigd.
Pannal ligt ten zuiden van Harrogate, vlak bij de A61. Het heeft veel van zijn dorpse karakter behouden. Een forensenstation verbindt het met Harrogate en verder met York, Knaresborough en Leeds.
Harrogate en District Erfgoed
High Harrogate is een binnengedeelte ten oosten van het stadscentrum. Het is gericht op Westmoreland Street en de A59 Skipton Road, waar een aantal winkels en cafés zijn gevestigd. Dure rijtjeshuizen liggen langs de Stray, die stopt in High Harrogate.
Low Harrogate is een binnengedeelte ten westen van het stadscentrum. Het is het middelpunt van de meeste toeristische activiteiten in de stad, met de Royal Pump Room, Mercer Art Gallery en de Valley Gardens.
Harlow Hill is een district ten westen van de stad, toegankelijk via Otley Road. Het heeft een aantal nieuwe ontwikkelingen en een kantorenpark. Het staat bekend om de RHS Harlow Carr Gardens. De bottelarij Harrogate Spa bevindt zich op Harlow Hill, evenals een waterbehandelingscentrum.
Harrogate en District Erfgoed
New Park is een klein gebied ten noorden van Harrogate met een basisschool. Er zijn een aantal rijtjeshuizen en enkele lichte industriële en commerciële panden.
Wheatlands is een welvarend district ten zuiden van de Stray. Het is een woonwijk en heeft twee scholen, St Aidan's en St John Fisher's.
Killhall
Het dorp ligt ongeveer 3 km ten noorden van Harrogate en strekt zich zuidwaarts uit vanaf de bruggen op de A5 over de rivier de Nidd. Het onontwikkelde gebied tussen Killinghall en Harrogate staat bekend als Killinghall Moor, waarvan een deel is ontwikkeld tot Jenny Fields Estate. Het dorp Ripley ligt 61 km naar het noorden en Hampsthwaite 1 mijl naar het westen. De positie van Killinghall aan de A1.6 verbindt het dorp met Harrogate en Ripon. Een regelmatige busdienst tussen Ripon, Harrogate en Leeds stopt in Killinghall.
Harrogate en District Erfgoed
Killinghall is in de eerste plaats een forensendorp, met één café, de Three Horseshoes. De voormalige Greyhound-pub is gesloten. Binnen de parochie, maar buiten het dorp zijn er nog twee: The Nelson en de Old Spring Well - voorheen de Travellers 'Rest), een basisschool, de kerk van St. Thomas, een Methodistenkapel, een kinderdagverblijf, een dokterspraktijk en een tuin centrum met kinderdagverblijf. In de omgeving bevinden zich een aantal boerderijen.
Het dorp dateert van vóór de Normandische verovering van Engeland. Er zijn zelfs aanwijzingen dat het dateert uit de Keltische tijd. In het Domesday Book wordt het dorp Chenihalle genoemd, oftewel Kennelhall; waarschijnlijk een plaats waar de honden (die toebehoorden aan de Lord of the Manor) werden gehouden. Een edelman in het graafschap Yorkshire had de macht die hem door een van de Saksische koningen was verleend om Mastiff-honden te houden omdat ze wolven uit hun territorium verjaagden. Er is ook gesuggereerd dat de naam afkomstig is van Chillinghal, wat de plaats betekent van Cylla's mensen in het Oud-Engels.
In de 17e eeuw verwierven vroege kolonisten land op de locatie Hollins Hall in Lund Lane. Dit stond destijds bekend als Year with Hollins en werd geregeld door 25 families; De locatie werd gekozen omdat deze gemeenschappelijk was met Killinghall en Hampsthwaite, wat betekende dat deze door geen van beide dorpen bezeten was. De Yeoman bezat percelen van verschillende groottes tussen Hollins Hall en Hollins Farm en uit gegevens blijkt dat vijf van de families Hardisty heetten. Deze vroege nederzettingen hielpen bij het ontstaan van het dorp. Er woonden ook rijke families in het dorp, zoals de Pulleyns, Tancreds en Bayns, die allemaal landhuizen bouwden die sindsdien zijn teruggebracht tot met gras begroeide trappen en soms zijn bebouwd.
Harrogate en District Erfgoed
Tijdens de Engelse Burgeroorlog, na de Slag om Marston Moor in juli 1644, werd Cromwells Norwich-troep paarden gelegerd in Killinghall Village. Het oudste gebouw in de omgeving is de Kennel Hall-boerderij. Dit gebouw (volgens de plaquette die het herdenkt) werd gebruikt om parlementaire soldaten van het Cromwell-regiment te huisvesten. De gebouwen dateren pas uit de 17e eeuw, toen het dorp grotendeels werd herbouwd.
Killinghall groeide op als een rivier die de rivier de Nidd overstak waar nu een nieuwe brug staat (dit was ook een populaire plek bij veel kunstenaars), maar Killinghall vond een nieuwe reputatie met zijn steengroeven. De steengroeven hebben jaren geleden hun laatste brokken gewonnen, maar er zijn nog steeds veel steenhouwbedrijven in het gebied. Een herinnering hieraan is de steenklomp in de glebe die uit het gebied werd gewonnen. Deze steen hielp ook bij het maken van veel van de bouwwerken van Harrogate.
Harrogate en District Erfgoed
Op 5 juli 2014 passeerde de Tour de France-etappe 1 van Leeds naar Harrogate door het dorp.
Knox vroeger (krediet voor deze informatie is te danken aan Alan Gould en de Bilton Historical Society)
De naam Knox is hoogstwaarschijnlijk afkomstig van het Oud-Engelse ‘cnocc’ of het soortgelijk klinkende Schots-Gaelische ‘cnoc’, wat een heuvel, heuveltje of bult met een ronde top betekent. Vandaar Knox Hill, de beboste, uitgegraven top tussen de A61 Ripon Road en Knox Lane.
Harrogate en District Erfgoed
Vóór 1850 was er in Knox weinig te zien behalve een korenmolen, een pakpaardbrug en een paar huizen. De korenmolen aan Knox Mill Lane, die nog steeds zijn waterrad heeft, werd hoogstwaarschijnlijk gebouwd in de eerste helft van de 18e eeuw.th eeuw, aangezien in de open haard van het molenhuis het jaartal 1745 staat vermeld. De molen was duidelijk een succesvolle en winstgevende onderneming, omdat John Oliver, die tegen het einde van de 18e eeuw de moleneigenaar was,th eeuw, ook eigenaar van grond op Church Square.
Spruisty Bridge is iets ouder dan de molen, gebouwd in de 17e eeuwth eeuw om het pakpaardverkeer over de Oak Beck te vervoeren. De doorwaadbare plaats dateert hoogstwaarschijnlijk van vóór de brug en er wordt gezegd dat het openbare recht van overpad vanuit Killinghall, via de doorwaadbare plaats en langs Knox Lane, werd gebruikt door de cisterciënzer monniken van Fountains Abbey. Dit zou waar kunnen zijn, aangezien de route een oude route is die van het land van de abdij bij Ripley leidt naar het zuiden van Bilton, waar de abdij meer schuren had. Het belang van deze route maakt het perfect mogelijk dat James I en Charles I, of beide, de brug gebruikten om de Oak Beck over te steken op hun reis naar het zuiden. Als de brug pas in de 17th eeuw dan is het misschien waarschijnlijker dat Charles I het in 1646 gebruikte in plaats van James I in 1603.
Harrogate en District Erfgoed
In 1850 bestond Knox uit de korenmolen, een paar huizen aan de noordkant van Knox Mill Lane, samen met enkele kleine steengroeven en het huis van de brugwachter, dat rond 1900 werd gesloopt. Knox Lane, of Old Trough Lane zoals het is was toen bekend, er stond maar één gebouw op toen je van de rivier af klom voordat je Knox House Farm bereikte, de huidige Knox-pub. Knox Hill Farm, dat uitkijkt over de Ripon Road, is de enige overgebleven boerderij uit deze periode. De andere boerderijen in de omgeving, Knox Farm en Hill Top (of Red Cat) Farm, werden in de tweede helft van de jaren twintig gesloopt.th eeuw om plaats te maken voor nieuwe woningbouwprojecten. Ze bevonden zich respectievelijk aan de oostelijke uiteinden van Knox Grove en Redhill Close.
Tegen het einde van de Victoriaanse periode waren er verdere ontwikkelingen met de bouw van de rijen huisjes aan de noordkant van Knox Lane, dicht bij de rivier, samen met de bleekfabriek van William Woods. Woods had tussen 1867 en 1876 een langdurig juridisch geschil met de Harrogate Improvement Commissioners waarin hij schadevergoeding en compensatie eiste omdat de kwaliteit van zijn gebleekte linnen werd beïnvloed door het met rioolwater vervuilde water van Oak Beck. Woods won uiteindelijk zijn zaak, maar tegen die tijd had hij zijn bleekwerf gesloten en Harrogate verbeterde ook de rioolwaterzuiveringsfaciliteiten. Het land tussen de huisjes en de bleekwerf werd later de markttuin van Pettinger.
Harrogate en District Erfgoed
Vóór het begin van de Eerste Wereldoorlog hadden er verdere ontwikkelingen in het gebied plaatsgevonden. Er werden meer huisjes gebouwd tussen de molen en de brug aan de noordkant van Knox Mill Lane en Spruisty Bridge House, het huis van de brugwachter, was gesloopt om te worden vervangen door Sunny Bank House (nu bekend als Moorland Court). Old Trough Lane veranderde zijn naam in Knox Lane en de smalspoor Barber Line werd opgebouwd uit de kolenspoorsporen van de hoofdlijn bij Bilton Junction, die Knox Lane overstak nabij de plaats waar de huidige Knox Sawmills zich bevinden, voordat hij een tunnelgedeelte onder de heuvel binnenging en uiteindelijk opkomend bij de Harrogate Gas Works in New Park.
Harrogate en District Erfgoed
Daarna volgde een periode van stabiliteit voordat de grote woningbouwprojecten na de Tweede Wereldoorlog begonnen. Aanvankelijk werden huizen gebouwd langs de zuidkant van Knox Lane vanaf de Knox Sawmills, opgericht in 2, tot aan de kruising met Crab Lane en Bachelor Gardens. De Barber Line werd in 1952 gesloten en de brug werd verwijderd, hoewel de landhoofden er nog steeds zijn. De bouw van de landgoederen Knox en Redhill, tussen Knox Lane en Skipton Road, vond plaats rond 1958 en uiteindelijk werd het Kebbell-landgoed aan de noordkant van Knox Lane ongeveer 1970 jaar later gebouwd.
De kwekerij van Pettinger, waarvan de kassen veel schade leden tijdens een grote hagelbui in juli 1968, is gesloten, evenals het winkeltje in het Knox Lane-huisje dat het dichtst bij de Oak Beck ligt. Het werd gerund door mevrouw Duffield en later overgenomen door mevrouw I. Smith en er hing een groot geëmailleerd reclamebord van Brooke Bond Tea boven de deur. Ook de doorwaadbare plaats is sinds de jaren tachtig afgesloten voor verkeer. Dit was misschien maar het beste, aangezien het vaak voorkwam dat een voertuig, soms zelfs een ambulance, midden op de rivier strandde.
Harrogate en District Erfgoed
De Knox Valley Residents Association werd begin jaren tachtig opgericht en een van de eerste taken was het verzet tegen de verbouwing van de Knox House Farm en schuur tot een pub. Een actie die, misschien nu toevallig, mislukte omdat de zaal door verschillende organisaties, waaronder de Vereniging, werd gebruikt.
Bilton Historical Society werd in 1996 opgericht om het bewustzijn van Bilton's erfgoed en toekomst vast te leggen, te onderzoeken en te bevorderen, om de geheimen van Bilton's verleden, zijn mensen, gebouwen, spoorwegen, industrie, het koninklijke jachtpark en een verloren manier van leven te ontrafelen. De Vereniging heeft met succes drie gemeenschapsarcheologieprojecten voltooid, ondersteund door subsidies van het Local Heritage Initiative.
Harrogate en District Erfgoed
HOOFDSTUK 3 VAN ELEANOR DALE'S BOEK KNOXLANE
Eenmaal over de Spruisty Bridge zijn we in Bilton, de andere kant is Killinghall Parish. Jarenlang stond de Bilton-kant onder het bestuur van Knaresborough Rural District Council voordat het werd opgenomen in de Harrogate Borough Council. De kinderen aan de Bilton-kant gingen gewoonlijk naar de Bilton Endowed School.
Het eerste huisje aan de linkerkant na het verlaten van de Beck was een winkel die werd beheerd door mevrouw Duffield en later werd overgenomen door mevrouw I. Smith. De winkel werd ergens eind jaren vijftig gesloten. In het laatste huisje van de rij staan de overblijfselen van een pomp die nog steeds te zien zijn. Vervolgens kwam er een groentetuin gerund door de heer Pettinger. Tussen het terras en de markttuin bevindt zich een poort die naar twee velden leidt, aan de andere kant waarvan aan de kant van de beek twee huizen zijn gebouwd; ze zijn al lang gesloopt. Mijn vader huurde de twee velden van meneer Pettinger en in de zomer, als de koeien in de velden sliepen, kregen mijn vrienden en ik de opdracht om de kudde vanuit Bachelor Gardens naar hen toe te brengen nadat ze 's middags waren gemolken , vergezeld van de hond. We kregen de opdracht om ze onderweg naar beneden te laten grazen op de brede grasbermen die er nu nog steeds zijn, maar niet zo weelderig en netjes. Deze taak kregen wij niet toen de zigeuners daar kampeerden, wat ze ongeveer twee keer per jaar deden.
De volgende rij huisjes had een pomp in een tuin, deze keek uit op de stoep. Ik kan me herinneren dat toen onze tweede klas lerares, mevrouw Dickinson, ons meenam voor natuurwandelingen naar de Beck, de jongens naar voren renden om aan de pomphendel te werken en de stoep onder water te zetten voordat ze ze kon tegenhouden.
Harrogate en District Erfgoed
Halverwege Knox Lane stak een rode ijzeren brug de weg over en voerde de sneltram een tunnel in op weg naar New Park Gas Works; dit was natuurlijk de Barber Line die het mogelijk maakte steenkool van Bilton Junction naar New Park te vervoeren. De tunnel kwam uit nabij de speeltuin van New Park School. Op de terugweg van de gasfabriek trok het soms tankers met teerolie mee. De lijn stierf na de Tweede Wereldoorlog uit. De Barber-motor bevindt zich momenteel in een erbarmelijke staat in het Armley Mills Museum, Leeds, in afwachting van restauratie. Toen de spoorlijn eenmaal gesloten was, werd steenkool over de weg vervoerd vanaf Bilton Junction.
Voorbij de brug behoorde het land dat grenst aan Knox Lane toe aan drie boerderijen. Aan de linkerkant, waar nu het Kebbel Estate ligt, waren de eerste twee velden maïsvelden en het volgende veld, het grootste, was een weiland. Aan de rechterkant van de Lane behoorde het eerste veld toe aan Lambs Farm en was behoorlijk rotsachtig. Op de top van de heuvel stond een oude schuur waar volgens mij veel kerkuilen woonden. Dit werd gesloopt toen het Knox en Ripley Estate werd gebouwd. Het volgende was een veld dat als groentetuin was gebruikt door dezelfde tuinder die op het perceel van Bachelor Gardens werkte. Mijn vader kocht dit veld van meneer Carter en bebouwde het tot na de Tweede Wereldoorlog. Voor de oorlog had vader de voorgevel verkocht aan de heer F. Wilkinson, die de eerste huizen aan Knox Lane bouwde, later kocht hij de rest van het perceel voor ontwikkeling. Het volgende veld, waar Knox Avenue ligt, was eigendom van Hill Top Farm. Bilton Cricket Club speelde jarenlang cricket op het vlakke gedeelte van dit veld. Als kinderen gingen we naar de wedstrijd kijken, maar als iemand zich misdroeg, stuurden de volwassen toeschouwers ons in ongenade naar huis. We mochten ook niet luidruchtig zijn. Toen de heer Thackray de landbouw opgaf en de boerderij van eigenaar veranderde, verhuisde de cricketclub naar een stuk land in de buurt van de kerk voordat ze land kochten aan Bilton Lane, waar zich nu het mooie terrein en het clubhuis bevinden. Bovenaan Knox Lane, op de kruising met Bachelor Gardens en Crab, staan twee stenen huisjes die heel oud zijn, maar de volgende keer meer van dit.
Harrogate en District Erfgoed
KNOX HAMLET
van Eleanor Dale
Er is weinig bekend over Knox Hamlet, maar ik heb een boek gezien (bron onbekend) dat er in de 1600e eeuw een bleekmolen was, maar na klachten over bleekmiddel in het water deze werd gesloten; Ik vraag me af of de plek was waar de graanmolen stond. Het huis bij de oude korenmolen heeft een datum uit 1745 boven de open haard, dus de molen zelf is waarschijnlijk ouder. De slijpstenen werden rondgedraaid door een waterrad dat werd gevoed door een molenras, dit stroomde door velden ten westen van Ripon Road en vervolgens onder Ripon Road nabij de ingang van Knox Mill Lane. Water voor het molenras, dat nu overwoekerd en droog is, kwam van Oak Beck. De Oak Beck stroomde langs New Park Laundry en toen de wasserij het beekwater gebruikte, was het moeilijk om het waterrad in Knox aan het draaien te krijgen, zodat de manager van de molen, Walter Stray, een vriendin van mij zou halen, mevrouw Mary Robinson, en zijn dochter Eva om het stuur te trappen om het te starten. Dat betekende dat je het stuur op moest, maar nooit de top bereikte.
Ik ken de geschiedenis van de huisjes in Knox niet, maar ik weet wel dat wanneer de Beck onder water stond, deze de huisjes binnen zou gaan en de kamers op de benedenverdieping onder water zetten.
Het grote huis in Knox heet Moorland Court en was eigendom van en werd bewoond door de heer Robson, die directeur was van de Aire and Calder Water Board. Ik weet het niet zeker, maar mogelijk bezat hij een deel van de landbouwgrond van Spruisty Farm omdat hij een botenhuis had aan de oevers van de rivier de Nidd. Aan de zijkant van de Lodge to Moorland Court bevinden zich enkele stenen trappen die deel uitmaken van een openbaar recht van overpad over de velden naar Killinghall Bridge. Het stond bekend als Mills Bottom en de stenen trappen zouden zijn gebruikt door de monniken van Fountains Abbey. Dit zou waar kunnen zijn, aangezien de weg een oude is die leidt van het Fountains Abbey-land bij Ripley en door Bilton naar het zuiden loopt, waar Fountains Abbey schuren had.
De pakpaardbrug, Spruisty Bridge, over Oak Beck zou zijn gebruikt door James 6th of Scotland en 1st of England tijdens zijn reis naar Londen om de Engelse Kroon te veroveren. Ook dit zou waar kunnen zijn, omdat de wagens van zijn gevolg de doorwaadbare plaats zouden hebben kunnen passeren.
Tot nu toe is alles beschreven in de Killinghall-kant van Oak Beck; in de volgende nieuwsbrief zullen we een wandeling maken over Knox Lane aan de Bilton-kant.
Knox ten noorden van de stad wordt door een groenstrook van Bilton gescheiden. Het ligt aan weerszijden van Oak Beck, waar voertuigen vroeger via een doorwaadbare plaats konden oversteken. Deze route werd in de jaren tachtig geblokkeerd en de beek kan nu alleen worden overgestoken door voetgangers en fietsers via de aangrenzende Spruisty-pakpaardbrug. Auto's moeten via de A1980 (Ripon) rijden.
Hornbeam Park is een klein, recent ontwikkeld gebied dat alleen toegankelijk is via Hookstone Road. Het is ontwikkeld als kantorenpark en heeft nog veel kantoren, maar bevat nu Harrogate College (een campus van Hull University), een Nuffield fitness- en welzijnscentrum, Travel Inn en restaurant, een hospice en enkele kleine magazijnen. Het wordt bediend door het treinstation Hornbeam Park naar Harrogate en Leeds.
Harrogate en District Erfgoed
Knaresborough-geschiedenis
Knaresborough bestaat al sinds de eerste eeuw na Christus. Knaresborough Castle dateert uit 1100 na Christus, midden in de Normandische overheersing. Het was rond deze tijd dat de stad begon te groeien, met een bloeiende markt die kopers en handelaars van heinde en verre aantrok. De stad zit boordevol geschiedenis, van de kluizenaarsgrot uit de 12e eeuw tot de 19e-eeuwse gebouwen aan de rivier, die ooit werden gebruikt in de lokale textielhandel. Knaresborough wordt in het Domesday Book zelfs genoemd als het fort van Cenheard. Knaresborough Castle is Normandisch rond 1100, de stad begon te groeien en een markt te bieden en handelaars aan te trekken om het kasteel te onderhouden.
De huidige parochiekerk, St John's, werd rond deze tijd opgericht. De vroegst geïdentificeerde Heer van Knaresborough dateert van rond 1115 toen Serlo de Burgh de eer van Knaresborough van de koning bekleedde.
Een reeks interessante personages begonnen hun verhalen in Knaresborough, en daar zijn nog steeds sporen van te vinden. Blind Jack zit nog steeds op een bankje op het Marktplein, een man die zijn gezichtsvermogen verloor maar er in de 1900e eeuw in slaagde een pionier in de wegenbouwer te worden. Op de openbare kunstroute van de stad zijn onder meer ook Guy Fawkes en koning John te zien. Hugh de Morville kreeg in 1158 de eer van Knaresborough. Hij was veldwachter van Knaresborough en leider van de groep van vier ridders die aartsbisschop Thomas Becket vermoordden in de kathedraal van Canterbury. 29 december 1170. De vier ridders vluchtten naar Knaresborough en verstopten zich in het kasteel. Hugh de Morville verbeurde het land in 1173, niet vanwege zijn betrokkenheid bij de moord op Thomas Becket, maar vanwege ‘medeplichtigheid aan de opstand van Hendrik de Jonge Koning, volgens de Early Yorkshire Charters.
De eer van Knaresborough ging vervolgens over op de familie Stuteville. Toen de Stuteville-linie werd verbroken met de dood van Robert de 4e (zoon van Robert 3e) in 1205, nam koning John feitelijk de eer van Knaresborough voor zichzelf over. Het eerste Witte Geld werd op 15 april 1210 in Knaresborough door koning John uitgedeeld. Knaresborough Forest, dat zich tot ver ten zuiden van de stad uitstrekte, zou een van de favoriete jachtgebieden van koning John zijn geweest.
Hoewel er in 1206 voor het eerst melding werd gemaakt van een markt, kreeg de stad pas in 1310 van Edward II een koninklijk charter om een markt te houden. Nog steeds wordt er elke woensdag markt gehouden op het marktplein. Tijdens het bewind van Edward II werd het kasteel bezet door rebellen en werden de vliesgevels doorbroken door een belegeringsmachine. Later verbrandden Schotse indringers een groot deel van de stad en de parochiekerk. In 1328 kreeg koningin Philippa, als onderdeel van de huwelijksregeling, van Edward III "het kasteel, de stad, het bos en de eer van Knaresborough" en werd de parochiekerk gerestaureerd. Na haar dood in 1369 werd de eer door Edward toegekend aan hun jongste zoon, John of Gaunt, de hertog van Lancaster en sindsdien behoort het kasteel tot het hertogdom Lancaster. Na de toetreding van Hendrik IV verloor het kasteel veel van zijn belang in nationale aangelegenheden, maar bleef het nog een eeuw lang een belangrijke plaats in het regionale bestuur.
Het spoorwegtijdperk begon in Knaresborough in 1848 met de opening van een treinstation aan Hay Park Lane; deze werd drie jaar later, in 1851, vervangen door de huidige. De stad had een spoorlijn naar Boroughbridge totdat deze in 1950 werd gesloten voor passagiers; het werd in 1964 ontmanteld.
Old Mother Shipton's Cave is een van de grootste trekpleisters van Knaresborough voor bezoekers. In feite staat de grot en de versteende put bekend als de oudste toeristische attractie van Engeland, omdat deze sinds de 17e eeuw openstaat voor geïntrigeerde toeristen, waaronder Henry VIII. Ripley Castle en Deer Park liggen op slechts een korte afstand, waardoor bezoekers nog meer te doen hebben in deze charmante oude plaats. Er is ook bootverhuur beschikbaar. U kunt op uw gemak over de rivier de Nidd dwalen en de historische architectuur van de stad en het indrukwekkende viaduct bewonderen.
Harrogate en District Erfgoed
Knaresborough Vandaag:
De stad heeft een grote supermarkt Lidl, die is gevestigd op het terrein van een voormalige Co-Op-winkel in Chain Lane, evenals kleinere supermarkten in het stadscentrum. Het St. James retailpark aan de rand van de stad, vlakbij Wetherby Road, heeft verschillende winkelketens. De stad heeft 15 cafés, een wijnbar, twee werkende mannenclubs en diverse restaurants. Er zijn een aantal nationale detailhandelaren met vestigingen in het stadscentrum, meestal rond de High Street, Market Place en Castle Courtyard, een winkelgalerij in het voormalige stadhuis. De stad heeft ook een klein openbaar zwembad.
Knaresborough is vooral een forensenstad, maar dient ook als lokaal centrum voor de omliggende plattelandsdorpen. De stad heeft een kleine toeristische industrie en dienstensector. Er is een klein industrieterrein aan Manse Lane in het oosten van de stad. Knaresborough heeft zijn eigen lokale weekblad; de Knaresborough-post.
Knaresborough heeft vijf basisscholen en één middelbare school; Koning Jamesschool. Er is een universiteit voor voortgezet onderwijs in het nabijgelegen Harrogate. De stad heeft een bibliotheek van twee verdiepingen op de Grote Markt.
De stad heeft twee Church of England-kerken, een rooms-katholieke en een methodistische. Het heeft ook een United Reformed en een Mormon.
Knaresborough Town FC is gevestigd in Manse Lane; ze spelen in de Northern Counties Eastern League Division 1. Jeugdvoetbal wordt verzorgd door Knaresborough Celtic met juniorteams van Under 6s tot Under 17s. Scotton Scorchers biedt jeugdvoetbal aan voor jongens onder de 6 jaar tot onder de 12 jaar en voor meisjes tot onder de 17 jaar. Knaresborough Town ontwikkelt ook jeugdvoetbal. Knaresborough Rugby Club speelt in de Yorkshire Leagues. De club werd opgericht in 1982 en speelt op hun Hay-a-park-terrein dat in 2014 werd geopend. Ongebruikelijk voor een stad in Yorkshire is er geen rugby league-club, de dichtstbijzijnde is in Wetherby.
De stad heeft twee cricketclubs. De Knaresborough Forest Cricket Club won in 3 de Nidderdale League Division 2005-winnaars en promoveerde daarna van Division 2 als tweede in het volgende seizoen. Knaresborough Cricket Club heeft een terrein op Aspin Lane, waar volwassen teams spelen in de Airedale & Wharfedale Senior Cricket League en junior teams spelen in de Nidderdale Junior Cricket League.
Elk jaar in juni is er een beroemde bedrace in Knaresborough
Op 6 juli 2014 ging de tweede etappe van de Tour de France 2 van York naar Sheffield door de stad.
Harrogate en District Erfgoed
De geschiedenis van Paneel
Mogelijk 'hoekje land in het bord, ondiepe panvormige vallei'. Panhal 1170–1457, Panehal 13e eeuw, Panall 1301, 1377, Pannall 1409–1590. OE panne + halh. Het exacte gevoel van panne is onzeker; het zou hier ook een vroeg voorbeeld kunnen zijn van de betekenis 'depressie in de grond waarin water staat', opgetekend vanaf 1594: vandaar mogelijk 'hoekje land met een holte waar water staat'
Aan het begin van de veertiende eeuw was Pannal een bloeiend marktdorp geworden met wekelijkse markten en een jaarlijkse vierdaagse kermis. De parochie van Pannal besloeg een groot gebied, waaronder Beckwith, Beckwithshaw, Brackenthwaite en Low Harrogate. In 1894 werd Low Harrogate onderdeel van de nieuwe gemeentelijke wijk Harrogate, en in 1938 werd ook het dorp Pannal aan Harrogate toegevoegd. Hierdoor bleef het dorp Pannal buiten de burgerlijke parochie van Pannal. Deze verwarrende situatie bleef bestaan tot 2010, toen de burgerlijke parochie werd omgedoopt tot Beckwithshaw.
Een van de belangrijkste bouwwerken van vandaag in Pannal is Pannal Hall, herbouwd in 1860 na een geschiedenis van 200 jaar. Het dorp ligt in de kiesafdeling van Pannal van de Harrogate Borough Council. Voor doeleinden van de provincieraad bevindt de parochie zich in de kiesafdeling Pannal en Lower Wharfedale van de North Yorkshire County Council.
Harrogate en District Erfgoed
Het Pannal Village Hallhe-gebouw, oorspronkelijk de Oddfellows Hall genoemd, werd gebouwd in 1888. Op 24 mei 1919 werd op een parochievergadering een suggestie overwogen om een dorpsinstituut op te richten ter nagedachtenis aan de jongens die tot de buurt behoorden en die waren gesneuveld in de oorlog van 1914-18. . In plaats daarvan besloten de dorpelingen de Society of Oddfellows te benaderen over de aankoop van de bestaande Oddfellows Hall. Er werd overeenstemming bereikt over een bedrag van £600, en op 11 november 1920 werd de “Pannal Memorial Hall” geopend door majoor Cross. De Memorial Hall heeft Pannal sindsdien goede diensten bewezen. Midgeley's Mason Band speelde op alle dansen die daar in de jaren '30 werden gehouden. Vanaf 1928 werden daar kinderkerstfeestjes gehouden. Er was de Pannal Women's Dramatic Society en tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er films vertoond voor de troepen die in het gebied waren gestationeerd. Er was de eerste Baby Health Clinic, 'Keep Fit'-lessen, 'speelgroepen' voor kinderen en vele andere gemeenschapsactiviteiten. De oorspronkelijke Memorial Hall is nu de snookerkamer. Er zijn plaquettes ter herdenking van degenen die hebben gediend in de twee wereldoorlogen. Elk jaar in november wordt er een dienst gehouden om hen te herdenken.
Als gevolg van de overdracht van het dorp aan de gemeente Harrogate in 1938 had Pannal geen parochieraad om zijn belangen te behartigen. In 1974 werd het onderdeel van het ongeëvenaarde gebied van Harrogate. Het dorp bleef echter een aparte gemeenschap, los van Harrogate, en in de jaren negentig vormden lokale bewoners de Pannal Village Society om het dorp een stem te geven. Een lokale campagne leidde in 1990 tot de vorming van een nieuwe burgerlijke parochie voor het dorp en het naburige dorp Burn Bridge, bekend als Pannal en Burn Bridge.
St. Robert's Church, Pannal Dit is de belangrijkste parochiekerk in Pannal en staat bekend om zijn vriendelijke dorpssfeer. Het is erg populair voor bruiloften omdat het een traditionele omgeving biedt zonder te formeel te zijn. Voor dopen gebruikt deze kerk een traditioneel lettertype, maar met een extra twist. Om de geest van traditionele bijbelse dopen nauwkeuriger na te bootsen, hebben ze een fontein aan de doopvontkom toegevoegd. Dit zorgt ervoor dat het water constant stroomt zoals het zou zijn geweest in de oorspronkelijk gebruikte rivieren.
Pannal Methodist Church De kerk werd in 1905 gebouwd ter vervanging van het Wesleyaanse bouwwerk uit 1778. Het heeft een groeiende gemeente met twee celgroepen en veel huisgroepen.
De geschiedenis van Pateley Bridge vanaf de middeleeuwen
Harrogate en District Erfgoed
In de vroege middeleeuwen lag de locatie van Pateley in het land van de aartsbisschop van York, dat bekend werd als Bishopside. Tijdens de 12e eeuw was de belangrijkste nederzetting in Bishopside Wilsill, in plaats van Pateley. Pateley werd voor het eerst geregistreerd in 1175, als Patleiagate, met 14e-eeuwse vormen, waaronder Patheleybrig (ge). De laatste elementen zijn duidelijk en zijn respectievelijk afgeleid van het Oudnoors gata ('straat') en de noordelijke dialectvorm brik ('brug'). Er is meer discussie over het Pateley-gedeelte van de naam: de gebruikelijke verklaring is Oud-Engels pæþ ('pad') in de genitief meervoudsvorm paða + lah ('open grond, open plek in een bos'); paða lah zou ‘het vrijmaken van de paden in het bos’ betekenen, verwijzend naar de paden naar Nidderdale en van Ripon naar Craven, die elkaar hier kruisten. De Pateley-naamvormen concurreerden in de Middeleeuwen echter met vormen als Padlewath en Patheslayewathe, die uit het Middelengels *padil ('een ondiepe plaats in water') + Oudnoors vath ('doorwaadbare plaats') zouden kunnen komen en het zou kunnen zijn dat ze te danken zijn aan iets met deze naam. Het lokale verhaal dat de naam afkomstig is van 'Pate', een oud dialectwoord uit Yorkshire voor 'Badger', lijkt onjuist. In 1320 verleende de aartsbisschop van York een charter voor een markt en kermis in Pateley. Vanaf de 14e eeuw tot het begin van de 20e eeuw verzond de Scotgate Ash Quarry slijtvaste zandsteen vanaf de locatie op de noordelijke flank boven Pateley Bridge. Toen de spoorlijn in Nidderdale aankwam, werd de steen per trein geëxporteerd en gebruikt in spoorwegplatforms, nationale gebouwen en havenmuren. Uiteindelijk werd Scotgate Ash Quarry in 1915 gesloten. Tot 1964 was het treinstation van Pateley Bridge het eindpunt van de spoorlijn die naar Nidderdale liep vanaf Nidd Valley Junction, nabij Harrogate. Tussen 1907 en 1937 liep de Nidd Valley Light Railway verder het dal op. De toegang is nu over de weg, met een busdienst elk uur vanuit Harrogate. Pateley Bridge was ooit in de Lower Division van Claro Wapentake. Tijdens de 19e-eeuwse hervormingen van het lokale bestuur viel de stad binnen de Pateley Bridge Poor Law Union, later het Pateley Bridge Rural Sanitary District en vanaf 1894 Pateley Bridge Rural District. In 1937 werd het landelijke district samengevoegd tot een deel van het Ripon en Pateley Bridge Rural District. Sinds 1974 valt de stad binnen de Borough of Harrogate in North Yorkshire. Pateley Bridge is de grootste nederzetting in de burgerlijke parochie van High en Low Bishopside, historisch gezien een gemeente in de grote parochie van Ripon. High and Low Bishopside werd in 1866 tot burgerlijke parochie gemaakt. Pateley Bridge kreeg in 1986 de status van stad en de High and Low Bishopside Parish Council werd omgedoopt tot Pateley Bridge Town Council. De officiële naam van de parochie blijft echter High and Low Bishopside. De parochie wordt in het westen begrensd door de rivier de Nidd en omvat een groot heidegebied ten oosten van de stad. Andere nederzettingen in de parochie zijn het zuidelijke deel van Wath, Glasshouses, Wilsill, Blazefield en Fellbeck. De parochie omvat niet het Nidderdale-showterrein of het district Bridgehouse Gate, die zich op de westelijke oever van de Nidd in de parochie van Bewerley bevinden. Uit de volkstelling van 2001 bleek dat de parochie iets meer dan 2000 inwoners telde, oplopend tot 2,210 bij de parochie. Volkstelling van 2011.
De Nidderdale Way en Six Dales Trail lopen beide door de stad. De stad doet ook dienst als sportief centrum, met verschillende teams (gezamenlijk bekend als 'The Badgers') die strijden in voetbal, cricket en Crown Green Bowling. Pateley wordt ook bediend door het Nidderdale Pool and Leisure Centre. De faciliteit bestaat uit een zwembad van 20 meter, een volledig uitgeruste fitnessruimte, een sporthal en twee squashbanen en werd in 2005 officieel geopend na vele jaren van lokale fondsenwerving. De stad is ook beroemd om de “Oudste Snoepwinkel in Engeland”, die werd opgericht in 1827 en gevalideerd is als de langste ononderbroken snoepwinkel ter wereld (Guinness World Records Book 2014) en is gehuisvest in een van de oudste gebouwen in Pateley. Brug. King Street-workshops zijn te vinden in King Street en bieden onderdak aan een getalenteerde groep kunstenaars en ontwerpers. Hun ateliers zijn open en er zijn onder meer juweliers, hoedenmakers, textielkunst en geschenken, beeldhouwers, beeldend kunstenaars en glasblazers.
Pateleybrug vandaag:
Pateley Bridge heeft veel te bieden en biedt een groot assortiment accommodatie, te beginnen met Cottages. Pensions, B&B's met talloze eetgelegenheden met lokale gerechten en veel zelfgemaakt. Er zijn verschillende leuke lokale winkeltjes en theesalons. En u mag de oudste snoepwinkel van Engeland niet missen om uw favoriete traditionele zoetigheden in te slaan. Bezoek het Nidderdale-museum. Het museum is gevestigd in het originele Victoriaanse werkhuis en herbergt een schoenmakerij, een schoollokaal en relikwieën en kunstvoorwerpen die de manier van leven in Yorkshire uitbeelden.
En in september mag u de Nidderdale-show niet missen. Een landbouwevenement dat jaarlijks wordt gehouden op het Pateley-showterrein. De Pateley Bridge Show is een van de mooiste shows die in Noord-Engeland wordt gehouden en biedt elk jaar een scala aan feesttenten, evenementen en kraampjes waar een verscheidenheid aan dingen te zien en te koop is.
Harrogate en District Erfgoed
Ripon-geschiedenis:
Ripon is een kathedraalstad in de Borough of Harrogate, North Yorkshire, Engeland. Historisch gezien onderdeel van de West Riding of Yorkshire, ligt het aan de samenvloeiing van twee zijrivieren van de rivier de Ure, de Laver en de Skell. De stad staat bekend om zijn belangrijkste kenmerk, de Ripon-kathedraal, die architectonisch belangrijk is, evenals de Ripon-renbaan en andere kenmerken, zoals de markt. De stad zelf is iets meer dan 1,300 jaar oud.
De stad heette oorspronkelijk Inhrypum en werd gesticht door Saint Wilfrid in de tijd van het Anglian-koninkrijk Northumbria, een periode waarin de stad een prominente plaats genoot in termen van religieus belang in Groot-Brittannië. Het stond een tijdlang onder controle van de Vikingen en leed later onder de Noormannen. Na een korte periode van bouwprojecten onder de Plantagenets ontstond er een stad met een prominente wol- en lakenindustrie. Ripon werd bekend om zijn productie van sporen in de 16e en 17e eeuw, maar zou later grotendeels onaangetast blijven door de industriële revolutie.
Ripon is qua bevolking de derde kleinste stad van Engeland. Volgens de volkstelling van het Verenigd Koninkrijk van 2011 telde het 16,702 inwoners. Tijdens de prehistorie stond het gebied dat later Ripon werd, onder de controle van de Brigantes, een Brythonische stam. Drie mijl ten noorden, bij Hutton Moor, is er een groot rond grondwerk dat door hen is gemaakt. De Romeinen vestigden zich niet in Ripon, maar ze hadden een militaire buitenpost ongeveer acht kilometer verderop, bij North Stainley. Stevig bewijs voor de oorsprong van Ripon kan worden teruggevoerd tot de 7e eeuw, de tijd van het Anglian-koninkrijk Northumbria. Het eerste bouwwerk dat in het gebied werd gebouwd, destijds bekend als Inhrypum, was een christelijke kerk gewijd aan St. Peter. met de nederzetting uit het jaar 658.
Harrogate en District Erfgoed
De eerste kolonisten waren steenhouwers, glazenmakers en stukadoors die Wilfrid overbracht om te helpen bij de bouw van het Ripon-klooster, vanuit Lyon in Frankrijk en Rome, dat toen onder Byzantijnse heerschappij stond. De jaren na de dood van Wilfrid zijn onduidelijk in de geschiedenis van Ripon. Na de invasie van het Grote Heidense Leger van Noorse Vikingen in Northumbria werd de Danelaw opgericht en werd het koninkrijk Jórvík gesticht in de omgeving van Yorkshire. In 937 verleende Athelstan, de toenmalige koning van Engeland, het voorrecht van een heiligdom aan Ripon, een mijl rond de kerk. Een van zijn opvolgers was minder welwillend: nadat de Northumbrians in 948 in opstand kwamen tegen de Engelse overheersing, liet koning Edred de gebouwen in Ripon in brand steken. De welvaart werd tegen het einde van de 10e eeuw hersteld, toen het lichaam van Saint Cuthbert een tijdje naar Ripon werd verplaatst vanwege de dreiging van Deense invallen.
Harrogate en District Erfgoed
Na de Normandische verovering kwam een groot deel van het noorden in 1069 in opstand en probeerde zelfs de Deense overheersing terug te brengen. De onderdrukking die volgde was de Harrying of the North, die resulteerde in de dood van ongeveer een derde van de bevolking van Noord-Engeland. Er wordt aangenomen dat Ripon na de onderdrukking is gekrompen tot een kleine gemeenschap rond de kerk. De gronden van de kerk werden overgebracht naar de St. Peter's Church in York als de Vrijheid van Ripon en het was gedurende deze tijd dat er een grote collegiale kerk werd gebouwd bovenop de ruïnes van Wilfrids gebouw. Tijdens de 12e eeuw bouwde Ripon een bloeiende wolhandel op, waardoor Italiaanse handelshandelaren werden aangetrokken, vooral Florentijnen, die grote hoeveelheden kochten en exporteerden.
De nabijheid van Ripon tot Fountains Abbey, waar de cisterciënzers een lange traditie van schapenhouderij hadden en veel weiland bezaten, was een aanzienlijk voordeel. Nadat het Engelse volk in 1326 verboden werd buitenlandse kleding te dragen, ontwikkelde Ripon een lakenindustrie die in Yorkshire de derde in omvang was, na York en Halifax. Als gevolg van conflicten met Schotland lag de politieke nadruk op het noorden in de tijd van Edward I en Edward II, toen Schotse indringers talloze Noord-Engelse steden aanvielen.
Harrogate en District Erfgoed
Ripon, dat sterk leunde op zijn religieuze instellingen, werd zwaar getroffen door de Engelse Reformatie onder de Tudor-koning Hendrik VIII. De abt van Fountains, William Thirske, werd door Henry verdreven en vervangen; Thirske werd een van de leiders van de populaire opstand van de Pilgrimage of Grace. De mensen in Noord-Engeland waren vrij traditioneel in hun geloofsovertuigingen en waren ontevreden over Henry's voornemen om met Rome te breken.
Nadat Mary, koningin van Schotland, Schotland naar Noord-Engeland was gevlucht, verbleef ze tijdens haar reis in Ripon. Het voornamelijk katholieke Noorden steunde haar, en er was nog een andere volksopstand die bekend staat als de Opstand van het Noorden; dit begon zes mijl verderop bij Topcliffe en werd geleid door Thomas Percy, de 7e Graaf van Northumberland en Charles Neville, de 6e Graaf van Westmorland. De rebellen bleven op 18 november 1569 in Ripon, maar de opstand mislukte uiteindelijk, waardoor 600 mensen werden geëxecuteerd, van wie er 300 in januari 1570 werden opgehangen op Gallows Hill in Ripon.
Ripon verving zijn oude textielindustrie in de 16e eeuw door een industrie voor de vervaardiging van sporen. Ze waren zo algemeen bekend dat ze aanleiding gaven tot het spreekwoord ‘zo echt staal als Ripon Rowels. Sporen dienden destijds niet alleen als functionele rijaccessoires, ze waren ook modieus; een duur paar werd gemaakt voor koning James I toen hij in 1617 in Ripon verbleef. Het was James die Ripon in 1604 een koninklijk charter verleende en de eerste burgemeester van Ripon creëerde. Na de bisschoppenoorlogen in Schotland werd in 1640 in Ripon een verdrag ondertekend om het conflict tussen Charles I en de Schotse Covenanters te beëindigen. Hoewel Ripon zich niet in de hoofdlijn van de strijd in het oosten bevond, bleef het loyaal en royalistisch tijdens de Engelse Burgeroorlog. Er vond een incident plaats in 1643, toen parlementaire troepen onder leiding van Thomas Mauleverer Ripon binnentrokken en de Minster beschadigden, maar John Mallory en de royalistische troepen regelden de zaak al snel na een schermutseling op de Grote Markt. De royalisten werden uiteindelijk verslagen in de burgeroorlog en Charles I bracht twee nachten door als gevangene in Ripon. Oliver Cromwell bezocht de stad twee keer op weg naar de strijd, één keer op weg naar de Preston en op weg naar de Slag om Worcester.
De communicatie werd verbeterd met de opening van het treinstation van Ripon in mei 1848. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd in Ripon een groot militair trainingskamp gebouwd, waar de lokale gemeenschap niet alleen gastvrijheid bood aan soldatenvrouwen, maar ook aan de Vlaamse vluchtelingen die deel gingen uitmaken van Ripon's leger. gemeenschap. De renbaan ten zuidoosten van de stad deed ook dienst als vliegveld voor het Royal Flying Corps. De renbaan werd tot ver in 1919 ook gebruikt als demobilisatiecentrum voor troepen die terugkeerden uit Frankrijk.
Harrogate en District Erfgoed
Ripon was het eerste bisdom van de Church of England dat werd opgericht na de Engelse Reformatie, omdat werd erkend dat bestaande bisdommen niet geschikt waren voor de grote bevolkingsgroei die vooral werd veroorzaakt door de industriële revolutie van de 18e eeuw in Midden-Engeland. Er werd geoordeeld dat een nieuw kathedraalgebouw op nationale schaal niet levensvatbaar was en daarom werd Ripon, met daarin een parochiekerk met een hoge status, in 1836 gecreëerd uit de bestaande bisdommen Chester en York, waarbij het gebouw werd gepromoveerd tot kathedraalstatus. De raad van Ripon ging ervan uit dat dit de stad tot de rang van stad had verheven en begon zichzelf als zodanig te noemen.
In 1974 werd de gemeente Ripon afgeschaft en werd een parochieraad opgericht als onderdeel van een bredere hervorming van het lokale bestuur. De toekenning van de status van stad wordt doorgaans toegekend aan een lokale overheid, waarvan het administratieve gebied dan wordt beschouwd als de formele grenzen van de stad, waarbij de subsidie in dit geval tegelijkertijd wordt ingetrokken en aan de parochie wordt toegekend. Volgens deze definitie is het hele parochieraadsgebied van Ripon, inclusief de nederzetting en het omliggende landelijke gebied met een klein deel van de Nidderdale AONB in het noordwesten, de grenzen van de stad. Het bevat de derde laagste bevolkingsdichtheid van alle steden in Engeland.
Ripon werd in 1835 een gemeentelijke gemeente van de West Riding of Yorkshire en bleef dat tot 1974. Dat jaar, na de Local Government Act 1972, werd het voormalige gebied van de wijk Ripon samengevoegd met de wijk Harrogate en verschillende landelijke districten van de West Riding. een vergrote wijk Harrogate in het ceremoniële graafschap Noord-Yorkshire. &
……………………………………………………………………… ..
Knaresborough kasteel en museum – Bezoek de website hier
Locatie: Castle Yard, Knaresborough, N Yorkshire, HG5 8AS – Telefoon: 01423 556188
..................................................................................
Knaresborough-huis - Bezoek de website hier
Locatie: Knaresborough House, 107 High Street Knaresborough
……………………………………………………………………… ..
Ripon-kathedraal – Bezoek de website hier
Locatie: Ripon Cathedral Offices, Liberty Courthouse, Minster Road, Ripon, HG4 1QS – Telefoon: 01765 603462
.................................................................................
Ripon-erfgoed – Bezoek de website hier
Locatie: Ripon – Telefoon: 0113 322 3500
…………………………………………………………………… ..
Kasteel Spofforth – Bezoek de website hier
Locatie: Het kasteel ligt bij Castle Street, de hoofdweg door Spofforth, bij de A661. – Telefoon: 0370 333 1182
Harrogate en District Erfgoed
KAN NIET VINDEN WAT U NODIG HEBT, DAN GEWOON E-mailen naar info@harrogateguide.co.uk MET UW VRAAG OF TEKST 07436028643.
